بیرون‌زدگی دیسک، که یکی از عارضه‌های ستون فقرات است، زمانی رخ می‌دهد که ماده ژل‌ مانندی که در مرکز یک دیسک قرار دارد، درست مثل خارج شدن محتویات یک دونات ژله‌ای، از پارگی به وجود آمده در یک نقطه ضعیف در دیواره بیرونی دیسک خارج شود. هنگامی که محتویات دیسک با یکی از عصب‌های نخاعی مجاور تماس پیدا کرده یا به آن فشار می‌آورد، شخص دچار درد کمر یا پا می‌شود. دیسک‌های بیرون زده طبقه بندی‌های متمایزی از خفیف تا شدید دارند. این طبقه بندی‌ها بسته به این که چقدر هسته‌ی پولپوس از موقعیت اصلی خود در مرکز دیسک جا به جا شده است متفاوت می‌باشند.
اولین مرحله برای بهبود این عارضه، استفاده از روشهای درمان بدون جراحی دیسک کمر است. در مواردی که درمان پاره شدن دیسک کمر با رویکرد تیمی (همکاری بیمار و پزشک) انجام می‌شود، 80% از افراد پس از حدوداً 6 هفته بهبود یافته و به فعالیت‌های عادی خود برمی‌گردند. اگر بدن بیمار به درمان محافظه‌کارانه پاسخ ندهد، در این صورت متخصص کمر درد عمل جراحی را توصیه خواهد کرد.