آرتروز کمر در نتیجه تخریب تدریجی مفاصل بین مهره‌ها که استخوان‌های تشکیل دهنده ستون فقرات هستند، به وجود می‌آید.
معمولاً آرتروز کمر به دلیل اثرات انباشته سایش و پارگی مرتبط با افزایش سن ایجاد می‌شود. بسیاری از حرکات و فعالیت‌های روزمره در حالی که باعث تعادل وزن بدن می‌شوند و باعث خم شدن و پیچ خوردن ستون فقرات می‌شوند، فشار را بر مفاصل نخاعی وارد می‌کنند. با گذشت زمان، این استرس باعث ایجاد التهاب و تحریک در اطراف مفاصل می‌شود که ممکن است منجر به درد شود. بر اساس نتایج آزمایشات، پزشکان برای تسکین درد و سفتی ستون فقرات ، بازیابی انعطاف پذیری و کمک به شما در زمینه تحرک، برنامه درمانی را تنظیم می‌کنند.
دلایل آرتروز کمر
علت دقیق آرتروز کمر و لومبوساکرال مشخص نیست. تصور می‌شود که برخی از موارد مربوط به تحلیل رفتن ستون فقرات در نتیجه روند پیری طبیعی است، اما گاهی اوقات یک آسیب قدیمی یا ضربه مستقیم به ستون فقرات در ابتلا به این بیماری نقش دارد. همچنین افرادی که شغل آنها به بلند کردن وزنه، نشستن طولانی مدت یا رانندگی یا سایر فشارهای مکرر بر روی ستون فقرات نیاز دارد، در معرض آرتروز در این قسمت از ستون فقرات هستند.
از حدود 20 سالگی، دیسک‌های ستون فقرات خاصیت کششی خود را از دست می‌دهند و کم آب می‌شوند. دیسک‌های کمر انعطاف کمتری پیدا می‌کنند و ضخامت خود را از دست می‌دهند. این وضعیت مهره‌ها و رباط‌های متصل را تغییر می‌دهد و گاهی منجر به پارگی در بافت دیسک می‌شود. در آرتروز کمر، دیسک‌های نرم بین مهره‌های کمر به تدریج قابلیت ارتجاعی و توانایی ضربه گیری استخوان‌ها را از دست می‌دهند.
علائم
درد، تورم و سفتی مفاصل شایع‌ترین علائم انواع آرتروز است. در آرتروز لومبوساکرال، درد ممکن است در ناحیه لگن یا بین دنده ای تحتانی و باسن متمرکز شود. کمردرد با درد پا، بی حسی، گزگز یا ضعف در پاها همراه است. این درد اغلب منجر به تغییر در راه رفتن یا تغییر در وضعیت بدن می‌شود. این موضوع می‌تواند منجر به درد در سایر مفاصل تحمل کننده وزن مانند زانو، ران و مچ پا شود.
تشخیص آرتروز کمر
متخصصان از روش‌های پیشرفته تشخیصی برای شناسایی علائم اولیه آرتروز ستون فقرات و کمر و تعیین اینکه آیا آسیب عصبی ممکن است در علائم شما تأثیر بگذارد یا نه، استفاده می‌کنند.
تاریخچه پزشکی
جزئیات مربوط به علائم و سابقه پزشکی شما در تشخیص آرتروز کمر به پزشکان کمک می‌کند. پزشک شما از شما می‌پرسد که چه زمانی متوجه درد و سفتی شدید، در چه ساعتی از روز درد شدید است، آیا احساس سوزن سوزن شدن یا بی حسی در بازوها یا پاها دارید، چقدر علائم در زندگی روزمره شما تداخل دارد، چه داروهایی مصرف می‌کنید و آیا شما شرایط دیگری دارید که می‌تواند سلامت ستون فقرات شما را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، جراحی قبلی ستون فقرات می‌تواند باعث فرسایش زودرس غضروف شود و به توسعه آرتروز کمک کند.
آزمایش فیزیکی
پزشکان اطراف ستون فقرات شما را بررسی می‌کنند تا به دنبال درد یا حساسیت در ناحیه گردن یا کمر باشند و انعطاف پذیری و دامنه حرکتی ستون فقرات شما را ارزیابی کنند. ممکن است از شما خواسته شود راه بروید یا خم شوید تا پزشک بتواند ارزیابی کند که کدام حرکات باعث درد می‌شوند و درد و سفتی چگونه بر حرکات شما تأثیر می‌گذارد.
اگر احساس سوزن سوزن شدن ، بی حسی یا ضعف در بازوها یا پاها می‌کنید، ممکن است پزشک معاینه عصبی را انجام دهد تا مشخص شود آیا آسیب عصب به علائم شما کمک می‌کند یا خیر. اعصاب از طریق بدن عبور می‌کنند و در الگوهای قابل پیش بینی بر عضلات تأثیر می‌گذارند. این الگوها می‌توانند به پزشک شما کمک کنند تا پاسخ‌های بدنی را با اعصاب خاص مطابقت دهد.
به عنوان مثال، پزشک شما ممکن است از چکشی کوچک برای بررسی رفلکس‌های غیرطبیعی در قسمت‌های مختلف بدن شما استفاده کند، که ممکن است نشان دهنده عصب تحت فشار و آسیب باشد. پزشک همچنین ممکن است مناطقی از پوست شما را در معرض محرک‌هایی مانند دمای گرم و خنک قرار دهد تا ارزیابی کند که آیا احساس تأثیری در وضعیت شما دارد یا خیر.
استفاده از اشعه ایکس
پزشکان از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر استخوان در ستون فقرات در حالی که شما نشسته و ایستاده اید، استفاده می‌کنند. پزشکان این تصاویر را بررسی می‌کنند تا ببینند آیا آرتروز بر تراز شدن ستون فقرات تأثیر گذاشته یا حرکتی غیرمعمول بین استخوان‌های ستون فقرات وجود دارد یا خیر. پزشکان همچنین فضای بین مهره‌ها را ارزیابی می‌کنند. اگر فضا کم شده باشد، ممکن است یک دیسک خراب شده باشد. اشعه ایکس همچنین می‌تواند وجود خارهای استخوانی در مهره‌ها را تأیید کند.
اسکن MRI
در اسکن ام آر آی از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از بافت‌های نرم داخل بدن استفاده می‌شود. این بافت‌ها شامل غضروف، اعصاب و دیسک هستند. پزشکان از اسکن MRI برای یافتن شواهدی برای تحلیل رفتن دیسک استفاده می‌کنند که ممکن است در اشعه ایکس دیده نشود و علائم عصب تحت فشار باشد.
الکترومیوگرام
اگر احساس می‌کنید دردی به بازوها یا پاهایتان منتشر می‌شود، یا ضعف، سوزن سوزن شدن یا بی حسی دارید، الکترومیوگرام یا EMG می‌تواند نشان دهد که آیا در اثر آرتروز ستون فقرات، اعصاب شما تحت فشار و آسیب هستند یا نه. EMG تکانه‌های الکتریکی منتقل شده در امتداد اعصاب، ریشه‌های عصبی و عضلات را اندازه گیری می‌کند. این آزمایش به پزشکان کمک می‌کند تا تشخیص دهند که آیا درد یا ضعف از عضلات یا اعصاب ناشی می‌شود یا خیر.
در طی الکترومیوگرام، پزشک سوزن‌های کوچک یا الکترودهایی را از طریق پوست و در عضلات متناسب با اعصاب خاص وارد می‌کند. خار سوزن خیلی دردناک نیست، اما احساس ممکن است کمی عجیب باشد. سپس پزشک از شما می‌خواهد که این عضلات را یک به یک حرکت دهید. سیگنال‌های ثبت شده هنگام انقباض عضلات می‌توانند نشان دهند که کدام ریشه عصبی تحت تأثیر قرار گرفته و آیا عضله در اثر فشردگی عصبی آسیب دیده است یا خیر.
الکترومیوگرام نسبتاً بدون درد است، اگرچه برخی از افراد از فرو کردن سوزن ناراحت هستند. معمولاً انجام این تست حدود 15 تا 30 دقیقه طول می‌کشد.
درمان آرتروز کمر
اگر آرتروز کمر به موقع تشخیص داده شود، پزشکان ممکن است درمان غیر جراحی را برای مدیریت علائم توصیه کنند. پزشکان، فیزیوتراپیست‌ها و متخصصان طب فیزیکی، متخصص طب توان‌بخشی، می‌توانند به شما در تسکین درد و سفتی، بهبود انعطاف پذیری و ایجاد قدرت در عضلات حمایت کننده از ستون فقرات کمک کنند.
این روش‌های درمانی صدمه به غضروف یا استخوان را بهبود نمی بخشد و از پیشرفت آرتروز جلوگیری نمی‌کند، اما ممکن است ادامه زندگی را برای شما امکان پذیر و راحت تر کند.
مدیریت وزن
اضافه وزن باعث وارد آمدن استرس زیاد به ستون فقرات می‌شود و ممکن است باعث پیشرفت سریع آرتروز شود. کاهش وزن و ورزش می‌تواند به کاهش استرس در ستون فقرات، ایجاد توده استخوانی و افزایش قدرت عضلانی کمک کند، که درد را تسکین می‌دهد و برای سلامتی شما مفید است.
داروهای تسکین دهنده درد
پزشک شما ممکن است برای درمان ناراحتی ناشی از آرتروز ستون فقرات، داروی ضد درد بدون نسخه را توصیه کند. بسیاری از پزشکان استامینوفن یا داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) را توصیه می‌کنند که شامل آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن است. این داروها از طریق دهان مصرف می‌شوند و در داروخانه‌ها موجود هستند.
استامینوفن سیگنال‌های درد را که از محل مفصل ملتهب به مغز منتقل می‌شود، مسدود می‌کند. NSAID ها باعث تسکین درد و تورم می‌شوند که در نتیجه پاسخ سیستم ایمنی بدن به آسیب مفصلی ناشی از آرتروز ایجاد می‌شود. بسیاری از افراد دریافتند که این داروهای بدون نسخه درد و سفتی مفاصل آرتروز را کاهش می‌دهند و حرکت کردن را برای آنها آسان تر می‌کنند و به آنها برای فعال ماندن کمک می‌کنند.
اگرچه استامینوفن در دوزهای متوسط بی خطر است، اما با استفاده طولانی مدت با مشکلات کبدی ارتباط دارد. مصرف NSAID با عوارض جانبی مانند فشار خون بالا، سردرد و ناراحتی معده و همچنین بیماری‌های قلبی یا کلیوی همراه است، زیرا برای مدت طولانی مصرف می‌شود. پزشک شما می‌تواند خطرات را توضیح دهد و یک رژیم دارویی ایمن را بر اساس علائم، سن و سایر شرایط پزشکی که می‌تواند بر این داروها تأثیر بگذارد یا با آنها تداخل کند، توصیه کند.
اگر داروهای بدون نسخه ظرف چند هفته به اندازه کافی درد و سفتی ناشی از آرتروز را تسکین ندهند، پزشکان ممکن است داروی قوی تری تجویز کنند.
فیزیوتراپی
پزشکان معمولاً فیزیوتراپی را برای کمک به افراد مبتلا به آرتروز کمر برای ایجاد قدرت در ماهیچه‌هایی که از ستون فقرات حمایت می‌کنند ، استرس روی مفاصل را کاهش می‌دهند و درد را تسکین می‌دهند توصیه می‌کنند. متخصصان طب فیزیکی و فیزیوتراپی به طور ویژه در توان‌بخشی ستون فقرات آموزش دیده اند و می‌توانند یک برنامه ورزشی اختصاصی برای شما ایجاد کنند.
تمرکز فیزیوتراپی در ستون فقرات کمر یا پایین کمر، ایجاد قدرت در گروه های اصلی عضلانی است که شامل عضلات ران، کمر، باسن و شکم است. این عضلات برای حمایت و تثبیت ستون فقرات با هم کار می‌کنند و هنگامی که قوی هستند مانند یک مهاربند داخلی عمل می‌کنند که از فشار وزن بدن روی ستون فقرات در حین حرکت می‌کاهد.
اگر آرتروز بر ستون فقرات گردنی یا گردن تأثیر بگذارد، فیزیوتراپی بر روی گروه های عضلانی گردن و شانه‌ها متمرکز است. کشش و تقویت این عضلات از گردن حمایت و محافظت می‌کند و باعث انعطاف پذیری می‌شود. فیزیوتراپی معمولاً به مدت شش تا هشت هفته ادامه دارد، در این زمان پزشک پیشرفت شما را ارزیابی می‌کند و تشخیص می‌دهد که آیا درمان بیشتر به نفع شماست یا خیر.
ورزش
پزشکان و فیزیوتراپیست ها همچنین ممکن است ورزش‌های کششی و نرمشی را که می‌توانید در خانه انجام دهید، توصیه کنند. کشش عضلات در پاها، کمر، گردن و شانه‌ها به حفظ حرکت کامل در ستون فقرات کمک می‌کند. پزشکان همچنین ممکن است ورزش‌هایی با فشار کم مانند یوگا، تای چی یا شنا را برای سالم نگه داشتن سیستم گردش خون و ماهیچه‌های بدن و انعطاف پذیری بیشتر پیشنهاد دهند.
تزریق کورتیکواستروئید
اگر درد ناشی از آرتروز کمر به دارو و فیزیوتراپی پاسخ ندهد ، پزشکان ممکن است تزریق کورتیکواستروئیدها و مواد بی حس کننده را مستقیماً در مفاصل آسیب دیده ستون فقرات توصیه کنند. بی حسی به طور موقت درد را تسکین می‌دهد و کورتیکواستروئیدها التهاب را کاهش می‌دهند، که ممکن است هفته ها ، ماه‌ها یا حتی یک سال درد را کاهش دهد. هیچ روش قابل اعتمادی برای پیش بینی اینکه آیا تزریق می‌تواند موثر باشد یا مدت زمان تسکین درد چقدر خواهد بود، وجود ندارد، اما بسیاری از افراد به مدت سه ماه یا بیشتر تسکین قابل توجهی را تجربه می‌کنند.
پزشکان معمولاً تزریق مفصلی به ستون فقرات را برای دردهای ناشی از تحلیل رفتن مفصل یا تزریق اپیدورال در صورت کمبود فضای دیسک در هنگام فشار بر عصب هنگام خروج از کانال نخاع، توصیه می‌کنند. پزشکان بسته به محل درد هر دو نوع تزریق را در قسمت پایین ستون فقرات یا گردن انجام می‌دهند.
می‌توانید انتظار داشته باشید یک یا دو ساعت پس از تزریق به خانه برگردید. بیشتر افراد به مدت یک یا دو روز در محل تزریق حساسیت کمی دارند.
کورتیکواستروئیدهایی که به ستون فقرات تزریق می‌شوند دارای برخی از عوارض جانبی از جمله سردرد و تغییر رنگ پوست در محل تزریق هستند. پزشکان توصیه می‌کنند تزریق ستون فقرات را بیش از دو یا سه بار در سال انجام ندهید.
طب سوزنی
پزشکان و درمانگران همچنین روش‌هایی برای تسکین درد و کاهش استرس ارائه می‌دهند. این موارد شامل طب سوزنی است که در آن پزشکان از سوزن‌های بسیار نازک برای از بین بردن تنش در قسمت‌های مختلف بدن استفاده می‌کنند. طب سوزنی، نوعی ماساژ درمانی؛ و مراقبت از بدن است که کاربردهای درمانی مختلفی دارد. طب سوزنی یک روش درمانی است که در آن سوزن‌های بسیار نازکی به نقاط مختلف سطح بدن وارد می‌شوند. با هدف قرار دادن نقاط خاصی در امتداد “نصف النهارها” که با مسیرهای عصبی تحت تأثیر آرتروز ستون فقرات مطابقت دارند، طب سوزنی ممکن است با افزایش جریان خون و کاهش التهاب، باعث بهبود عملکرد مفصل شود. طب سوزنی همچنین ممکن است بدن را ترغیب کند تا اندورفین‌ها را بیشتر ترشح کند، که تسکین دهنده طبیعی درد هستند.
متخصصین طب سوزنی این روش درمانی را در محیطی آرام انجام می‌دهند. سوزن‌های طب سوزنی به مدت 20 تا 40 دقیقه در جای خود باقی می‌مانند. برای نتایج مطلوب، پزشکان ممکن است 6 تا 10 جلسه طب سوزنی را توصیه کنند.
