کمر‌ درد بعد از جراحی باز کمر

اگر پس از جراحی کمر همچنان از درد رنج میبرید، مأیوس نشوید. درباره دلایل احتمالی این درد و اینکه برای درمان آن چه کاری میتوانید انجام دهید، نکاتی را بیاموزید. تصمیم شما برای انجام جراحی جهت تسکین درد کمر به احتمال زیاد تصمیم دشواریست. بنابراین میتواند ناراحت کننده باشد اگر کمر درد بعد از جراحی باز کمر همچنان ادامه داشته باشد.

سندرم کمر ناموفق

بعضی از بیماران، علیرغم تشخیص دقیق و عمل جراحی موفق، هنوز هم با درد کمر پس از عمل مواجه هستند. این درد ممکن است به صورت مداوم یا به طور مداوم در حال حاضر باشد و به عنوان سندرم کمر ناموفقیت شناخته شود، در برخی موارد به آن سندرم جراحی کمر ناموفق نیز گفته می‌شود و ممکن است بر توانایی شما در انجام فعالیت‌های روزمره تأثیر بگذارد. عدم موفقیت صرفاً به عمل جراحی برنمی‌گردد، زیرا ممکن است اهداف جراحی مانند استحکام‌بخشی و کاهش فشار به دست آمده باشد، اما علائم به طور کامل برطرف نشده باشند.
عوامل مختلفی بر نتیجه جراحی ستون فقرات تأثیر میگذارند. یک احتمال این است که ضایعه جراحی شده تنها دلیل درد نباشد. بعضی مواقع مشکل اصلی به حد کافی درمان نمیشود. در موارد نادری ممکن است آسیبی که باعث درد میشود، ناشی از خود عمل جراحی باشد. زمانیکه جراحی کمر به تسکین درد کمک نمیکند یا درد جدیدی را باعث میشود، فرد دلسرد میشود. خبر خوش اینکه ممکن است گزینه دیگری نیز برای درمان  کمر درد بعد از جراحی باز وجود داشته باشد.

درمان درد پس از جراحی باز کمر

فیبروز اپیدورال

تشکیل زخم بافتی پس از جراحی کمر بخشی از فرایند طبیعی التیام است. احتمال دردناک بودن زخم بافتی بسیار کم است، زیرا این بافت دارای هیچ پایانه‌ی عصبی نیست که  باعث درد شود. با این وجود، فیبروز اپیدورال ــ تشکیل زخم بافتی در نزدیکی ریشه عصب ــ میتواند به ریشه‌های عصب فشار ‌آورده و بنابراین بیمار پس از جراحی دیسک کمر دچار کمر درد میشود. به طور معمول، علائم مربوط به درمان درد کمر بعد از جراحی و فیبروز اپیدورال 6 تا 12 هفته پس از جراحی کمر بروز می‌کنند. گاهی بیماران در روزهای اولیه پس از جراحی، درد چندانی حس نمی‌کنند، اما همزمان با شکل گیری تدریجی زخم بافتی، تسکین درد کاهش می یابد و پا درد یا کمر درد بیمار عود کرده و شدت می یابد. معمولاَ آسیب عصب که علت اصلی درد بیمار است، باعث کند شدن سرعت التیام عصب میشود. درد سوزشی، یا درد ممتد آزاردهنده ــ که با عوض شدن موقعیت بدن، دچار تغییر نمیشود ــ نشاندهنده زخم شدن اطراف ریشه عصب است. انجام نرمش‌های کششی پس از عمل میتواند اثرات زخم های اطراف ریشه عصب  که پس از عمل ایجاد شده را کاهش ‌دهد.

مشکلات پس از درمان

در جراحی برداشت فشار نظیر لامینکتومی و یا دیسککتومی و الیتام ریشه عصب، زمان زیادی طول میکشد و این برآورد فوری نتیجه جراحی را دشوار میسازد. حدود سه ماه پس از جراحی، یکی از دو نتیجه عمل، خود را نشان میدهد:

•    در کل، بیمارانی که طی سه ماه پس از عمل شرایط بهتری پیدا میکنند، این روند بهبودی را ادامه خواهند داد.
•    بیمارانی که تقریباَ تا سه ماه پس از جراحی برداشت فشار، بهبود نیافته اند ، بعید است که جراحی برای آنها فایده ای داشته باشد.

عموماً با برداشت فشار از ستون فقرات، درد پا در بیماران به طور فوری تسکین می‌یابد. با این حال، برای ۱۰ تا ۲۰ درصد از بیماران، این درد تا زمان شروع التیام عصب ادامه خواهد داشت. رفع علائم مانند خواب رفتگی، مورمور یا ضعف، معمولاً زمان بیشتری طول می‌کشد و گاهاً ممکن است تا یک سال به طول بیانجامد. اگر این علائم پس از گذشت یک سال هنوز ادامه دارند، احتمالاً به دلیل آسیب دائمی به عصب است و بهبود آن به ندرت رخ می‌دهد.

تنگی عروق پس از رفع فشار

سال ها پس از امینکتومی، تنگی کانال نخاعی قابل برگشت است(استخوان  میتواند در کمر رشد کند و کانال نخاعی را باریک کند) و میتواند به همان اندازۀ  قبل یا به میزان متفاوتی باعث  پادرد و کمر درد شود.

مشکلات تخصصی پس از جراحی رفع فشار

استمرار درد پس از جراحی میتواند ناشی از سه مشکل تخصصی بالقوه باشد:

•    بخش جدا شده دیسک یا استخوان هنوز به عصب فشار می آورد
•    انجام عمل جراحی کمر در سطح نادرستی از ستون فقرات اتفاق افتاده
•    قطع ریشه عصب باعث آسیب بیشتری شده است

گاهی، رفع فشار از ریشه عصب از طریق جراحی کمر باعث التهاب بیشتر ریشه عصب شده و تا زمانیکه این التهاب فرو کش نکند این درد موقتی ادامه خواهد داشت.

عدم رفع کامل فشار از ریشه عصب پس از جراحی

رفع فشار از ریشه عصب از طریق جراحی همیشه موفقیت آمیز نیست و در صورتیکه بخشی از ریشه عصب پس از جراحی همچنان تحت فشار باشد، این درد تداوم خواهد داشت. اگر اینگونه باشد، معمولاَ پس از جراحی هیچ تسکین دردی ایجاد نخواهد شد و با تصویربرداری، تنگی نخاعی هنوز در بخشی از ستون فقرات دیده شود. در صورتیکه پس ار جراحی رفع فشار دچار درد شدید، گزینه دیگری نیز برای تسکین درد شما وجود خواهد داشت.

فیوژن ناموفق

فیوژن شبیه استخوان شکسته ایست که تلاش میکند التیام یابد. سلول های استخوانی با گراف یا پیوند استخوان  از یک استخوان زبر به ناحیه زبر دیگری  انتقال می یابند و سپس استخوان سختی را شکل میدهند. فعالیت هایی نظیر حرکت بیش از حد و یا استفاده از داروهای ضد التهاب می توانند مانع فرآیند همجوشی استخوانی شود. اگر استخوان جوش نخورد، در نهایت به درستی در جای خود قرار نمیگیرد و گاهی اوقات به شکستگی، در رفتگی و درد مزمن منجر میشود. ممکن است بیمار سال ها بعد از جراحی فیوژن نخاعی، دوباره احساس درد کند. این میتواند به این دلیل باشد که سطح بالایی یا پایینی بخشی که با موفقیت جوش خورده، شکسته شده و به منشأ جدیدی از درد تبدیل میشود. به این مشکل بیماری بخش – مجاور میگویند. اگر پس از جراحی فیوژن نخاعی، دچار درد مزمن شدید گزینه دیگری برای تسکین درد شما وجود خواهد داشت.

آراکنوئیدیتیس

آراکنوئیدیتیس که به التهاب آراکنوئید گفته میشود، یکی از غشاهای ظریف و شبکه ای مانند است که اعصاب ستون فقرات را احاطه کرده و از آنها محافظت میکند.

علل و علائم

التهاب می‌تواند منجر به تشکیل زخم در بافت‌ها شود و باعث بچسبیدن عصب‌های نخاعی و اختلال در عملکرد آنها گردد. آراکنوئید، به دلیل التهاب ناشی از عفونت مانند مننژیت یا آسیب دیدن به علت سقوط، جراحی، پونکسیون کمری یا میلوگرافی (آزمایش برای تشخیص اختلالات ستون فقرات و کانال نخاعی)، می‌تواند التهابی را ایجاد کند. اگر این التهاب به صورت مزمن رخ دهد، به این معناست که ریشه‌های عصبی آسیب دیده‌اند.
معمولاَ، آراکنوئیدیتیس بر عصب هایی که به قسمت تحتانی کمر و پاها متصل اند تأثیر گذاشته و باعث درد مزمن و تضعیف کننده ای میشود. علائم آن عبارتند از: ضعف، بی حسی، مور مور،سوزن سوزن شدن، و سوزش پاها. این علائم میتوانند خیلی شدید باشند. برخی از بیماران از ناتوانی قابل توجهی که ناشی از درد متداوم است رنج میبرند و قادر به کار کردن نیستند.

تشخیص و درمان

تشخیص آراکنوئیدیتیس مینواند چالش بر انگیز باشد، اما آزمایش هایی نظیر سی تی اسکن (توموگرافی محوری کامپیوتری) یا ام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) میتوانند به این تشخیص کمک کنند. آزمایشی به نام الکترومایوگرام نیز میتواند با استفاده از تکانه های الکتریکی برای بررسی عملکرد عصب، شدت  مداومی که  به ریشه های عصب وارد شده را تعیین کند. برای آراکنوئیدیتیس هیچ درمانی وجود ندارد. عمدتاَ برای کنترل درد،  درمان های غیر جراحی پیشنهاد میشوند. اغلب، متخصصان مراقبت های درمانی برنامه ای برای کنترل درد، فیزیوتراپی، حرکات ورزشی و روان درمانی را پیشنهاد میکنند.
جراحی نخاعی به دلیل داشتن نتایج ضعیف و تسکین کوتاه مدت درد، عمدتاَ پیشنهاد نمیشود. علاوه بر این، ممکن است زخم بافتی ایجاد شود و کانال نخاعی در معرض آسیب های بیشتری قرار گیرد. اگر پس از جراحی نخاعی دچار آراکنوئیدیتیس شده اید، درمان های درد مزمن میتواند گزینه ای برای شما باشد.

علل و درمان شکستگی فشاری ستون فقرات